ben gövdesine yenik dut ağacıyım
sen bal tutmuş badem ağacı
kuşlar konarlar
kuşlar uçarlar
ben zehirli vedaların tren garıyım
sen hasretle kavuşmaların
tren garı
trenler geçerler
trenler dururlar
sen istanbulusun martıların
ben serçelerin ankarası
sen en güzelisin mevsimlerin
ben renklerin en karası
sen bir şarapsın kan kırmızı
ben kan toplayan ince bir sızı
sen göğüsün denizlerin
ben gecelerin sönük yıldızı
ah benim hasret türküsü yarim
ah benim olmazlara meyyalim
ah benim ince sızım
ah benim bir türlü olmazım.
"duttum ağacında yenilmiş" deseydin, rahminde yenilgiye uğramış bir canlı ve/ veya dalından taze yenmiş bir dut olurdun.
YanıtlaSil"ben zehirli trenlerin veda garıyım" diyebilmeliydin. yaşamdan fazla zehirlenip, şiirin dil imkanlarına yüz çevirmişsin. çevirirsen günlük olur, çevirmezsen şiir.
ben böyleyim, kendi imkanlarım umrumdayken şiirin dil imkanları umrumda değil.
YanıtlaSil