yokluğun

senli an’lar oyuklarıyla dolu içim

kemirgenlerin hüküm sürdüğü bir toprak gibi

cennet kesin var olmalı senin için. olmayışının hacmi var,

yere göğe sığmıyor.

hiç tozlanmıyor içime astığım çerçeve,

eskimiyor göz kapaklarımda resmin.

tınısı değişmedi kulağımdaki sesin.

gitmekle, kalmak bitmiyor.

şimdi gelsen bir şenlik rüzgarı gibi,

ellerinde akide şekerleri.

gözlerinde buğu.

yansa şehrin ışıkları hep birden.

karanlık, ışığın olmadan dağılmıyor.

cennette olmalısın sen.

kesin cennette.

çünkü yazılmayan bir şiir,

ardında kalan kokun,

yokluğun.