Yetinmek

Kaçıncı sabaha açmıştı gözlerini, kaçıncı kez gündüzün içindeki gecedeydi. Uyanmak, çekilecek dert değildi.
Zamanın ağır aksak ilerleyişi anbean arttırıyordu sancılarını. Sancılar ki dayanılacak gibi değildi.

Dünden biraz fazla, yarından biraz az gibiydi.
Bir duyguyu anlamak için hissetmek mi gerekti? Yazmaktan konu açılmıştı ki yazmıştı aşık olmayı.

'Günün birinde' diyerek başlayan cümleler belki'lerle sürecekti elbet. Kimbilir siyahın hangi koyusunu giyinerek, hangi karamsarlıkla bitecek. Bunu bilmek için şart mıydı üzülmek?

Peki ya sevmek? Uçmayı anlamak için yetmez miydi kuşları sevmek?

-

Yetmemişti.